หน้า 25 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 50 / 62

การแก่งแย่งชิงดีกัน ให้เห็นประโยชน์สุขของส่วนรวมมากกว่าความสุขส่วนตัว แนะนำไม่ให้ประมาทในชีวิต ให้เห็นคุณค่าของการได้อัตภาพเป็นมนุษย์ ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับการสร้างบารมี เมื่อทุกคนมีจิตสำนึก เ

บทความนี้เน้นความสำคัญของการสร้างบารมีผ่านการให้ทานและการมีความเมตตาต่อกัน รวมถึงการสร้างสันติภาพในโลก โดยยกตัวอย่างพระชนสันธกุมารที่มีแนวทางการปกครองที่สร้างสันติสุขให้กับประชาชน พร้อมแนะนำให้รักษาศี

ประพฤติปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายแล้วช่วยกันแผ่ขยายพุทธศาสนาไปทั่วโลกโดยทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ทุ่มเททำลงไปนั้น ก็เพื่อเป้าหมายเดียวคือสร้างสันติสุขให้บังเกิดขึ้นแก่โลก 6.3.2 ขาดกำลังใจ อุปสรรคใ

บทความนี้พูดถึงการสร้างกำลังใจในกระบวนการปฏิบัติธรรมและการทำหน้าที่กัลยาณมิตร โดยการเข้าใกล้ครูบาอาจารย์ คบหากัลยาณมิตร และการฟังธรรมอย่างสม่ำเสมอ รวมถึงการนั่งสมาธิซึ่งเป็นแหล่งพลังในใจ การเข้าใจธรรม

บทที่ 7 พระสัมมาสัมพุทธเจ้ากับการทำหน้าที่กัลยาณมิตร พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ชื่อว่าเป็นยอดกัลยาณมิตรของโลกเพราะทรงแนะนำชาวโลกให้พ้นจากทุกข์ พบสุขอันเป็นอมตะ ซึ่งจะหาศาสดาหรือเจ้าลัทธิใดๆ ในโลกนี้มาเทีย

บทนี้เน้นถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในฐานะกัลยาณมิตรที่ยอดเยี่ยม พระองค์ทรงมีคุณสมบัติที่สำคัญในการสอนเพื่อช่วยเหลือชาวโลกพ้นจากทุกข์ โดยไม่หวังผลตอบแทน พระพุทธเจ้าใช้หลักการสอนที่เข้าใจง่าย ทำให้ผู้คนเกิด

เมื่อถึงคราวจำเป็น ก็ทรงลงมือล้างเลือดล้างหนอง อุจจาระปัสสาวะของภิกษุที่กำลังอาพาธ เช่นเสด็จไป โปรดพระติสสเถระผู้มีกายเปื่อยเน่า เรื่องเกิดขึ้นในสมัยพุทธกาล คือมีกุลบุตรท่านหนึ่ง ออกบวชอุทิศ ชีวิตในพร

เรื่องราวนี้กล่าวถึงพระติสสเถระผู้ประสบโรคร้ายที่ทำให้ร่างกายของท่านเกิดแผลเหวอะหวะและต้องทนทุกข์ทรมาน ในขณะที่ท่านกำลังรอวันตาย พระพุทธเจ้าทรงเห็นความทุกข์ของท่านและเสด็จมาช่วย โดยทรงทำความสะอาดและดู

ด้วยความสงสารต่อองคุลิมาล และมารดา พระพุทธเจ้าจึงเสด็จไปยังป่ามหาวันก่อนมารดาของเขา พอองคุลิมาลเห็นพระพุทธเจ้าเสด็จมา ก็ชักดาบออกวิ่งไล่ทันที แต่ปรากฏว่าวิ่งจนสุดฝีเท้าก็ไล่ไม่ทัน ในที่สุดก็ยอมแพ้ต่อพ

เนื้อหานี้พูดถึงการสอนของพระพุทธเจ้า โดยเฉพาะเทคนิคอาเทสนา ที่เป็นการดักใจและเข้าใจสภาพจิตใจของผู้เรียน พระพุทธเริ่มด้วยการเสด็จไปยังป่ามหาวันเพื่อโปรดองคุลิมาล แม้จะเผชิญกับความท้าทาย แต่พระองค์ทรงสา

พระปัญจวัคคีย์ยอมฟังธรรม เพราะจำได้ว่าคำพูดเช่นนี้พระองค์ไม่เคยพูดมาก่อนเลย และ พระพุทธองค์ทรงมีคำพูดที่เชื่อถือได้มากที่สุด ทรงทำให้ชายหนุ่ม 30 คนได้คิด ในระหว่างเดินทางไปยังกรุงราชคฤห์ พระพุทธองค์ได

ในบทนี้บรรยายถึงว่าพระพุทธเจ้าสามารถเปลี่ยนแปลงจิตใจของชายหนุ่ม 30 คน ให้เข้าใจคุณค่าของการแสวงหาตนเองและอองคุลิมาลโดยการใช้คำพูดที่มีอิทธิพล เมื่อพระพุทธเจ้าได้ทรงสอน ความสงสัยและความสนใจเกิดขึ้นในจิ

พระมหาปันถกผู้พี่เห็นว่าน้องชายจะไปไม่ไหวแน่ ก็เลยขับไล่ให้ลาสิกขาออกไปเป็นคฤหัสถ์เสียเลย แต่พระจุฬปันถกยังไม่อยากสึก แต่จำต้องไป เมื่อเดินไปพบพระศาสดาจึงเข้าไปเฝ้า พระพุทธองค์ทรงถาม ครั้นทราบเรื่องรา

เรื่องราวการบรรลุธรรมของพระจุฬปันถกได้แสดงให้เห็นว่าการเข้าถึงมรรคผลนั้นไม่ขึ้นอยู่กับสติปัญญาหรือสามารถทั่วไปของจิต ในกรณีของพระจุฬปันถก แม้จะมีความสามารถในการจดจำต่ำ แต่ก็สามารถบรรลุธรรมได้อย่างรวดเ

7.2.3 การสอนแบบอนุสาสนีปาฏิหาริย์ การสอนแบบอนุสาสนีปาฏิหาริย์ หรือการดักใจช่วยแต่อย่างใด ในการสอน เป็นการบรรยายหรือการแสดงแบบธรรมดาโดยไม่ต้องใช้ฤทธิ์เดช พระพุทธเจ้าทรงใช้วิธีอนุสาสนี้มากที่สุดและได้ผล

การสอนแบบอนุสาสนีปาฏิหาริย์เน้นการบรรยายและแสดงธรรมโดยไม่ต้องใช้อำนาจ พระพุทธเจ้าใช้วิธีนี้เพื่อให้ผู้เรียนบรรลุธรรมโดยเข้าใจพื้นฐานและใจของผู้ฟัง พระองค์พิจารณาอุปนิสัยและภูมิหลังของแต่ละคนเพื่อการสอ

ถ้อยคำที่ควรพูด 3 อย่าง ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กถาวัตถุ 3 นี้ กถาวัตถุ 3 คืออะไร คือบุคคลพึงพูดเรื่องราวปรารภเวลา ที่เป็นอดีตว่า กาลที่ล่วงแล้วได้เป็นอย่างนี้อย่าง 1 พูดเรื่องราวปรารภเวลาที่เป็นอนาคตว่า

ในบทนี้นำเสนอเกี่ยวกับถ้อยคำที่ควรพูด 3 อย่างที่มีความสำคัญ บุคคลควรสนทนาในเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับอดีต อนาคต และปัจจุบัน โดยการสนทนาอย่างรู้วิธี จะช่วยในการติดต่อสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากน

ตัมพทาฐิกะเห็นพระเถระเท่านั้น เขาก็มีจิตเลื่อมใสคิดว่า “เราได้ทำบาปกรรมมานาน ฆ่ามนุษย์มามากมาย วันนี้ไทยธรรมเราก็พร้อมแล้ว พระเถระก็มายืนอยู่ที่ประตูเรือนของเราแล้ว เราควรถวายทานในเวลานี้” เขาจึงได้น้

ในเนื้อหานี้เล่าถึงอุบาสกที่มีจิตเลื่อมใสเมื่อเห็นพระเถระ เขาได้ถวายข้าวยาคูให้กับพระเถระและพยายามฟังธรรม แต่มีความกังวลเกี่ยวกับบาปในอดีตของตนเอง พระเถระสอบถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ทำให้เขาฆ่าคนและได้

ดังเรื่องราวใน มหาอุกกุสชาดก ว่า ในอดีตกาล มีสระใหญ่อยู่สระหนึ่ง ทางทิศใต้ของสระมี พญาเหยี่ยวอาศัยอยู่ ทิศตะวันตกมีนางเหยี่ยวตัวหนึ่ง ทิศเหนือเป็นที่อยู่ของราชสีห์ ทิศตะวันออกมี พญานกออกอาศัยอยู่ ส่วน

ในมหาอุกกุสชาดก มีเรื่องราวของพญาเหยี่ยวที่ต้องการช่วยลูกของตนจากนายพราน โดยได้รับการช่วยเหลือจากพญานกออกและพญาเต่า เพราะธรรมดาของบัณฑิตที่เอื้อเฟื้อและมีน้ำใจต่อมิตรสหาย ซึ่งทุกคนต่างร่วมมือกันเพื่อค

นี่เพียงแค่การเริ่มต้นเท่านั้น ยังไม่ได้เจอกับนาคเสนกุมาร นาคเสนกุมารเป็นเด็กที่มีปัญญามาก เพียงอายุ 7 ขวบ ก็เล่าเรียนเขียนอ่านกับครูอาจารย์ของฝ่ายพราหมณ์ ฟังเพียงครั้งเดียวเท่านั้น นาคเสน กุมารก็จำได

เรื่องราวของนาคเสนกุมารซึ่งเป็นเด็กอัจฉริยะที่พบกับพระโรหณเถระและตัดสินใจออกบวชเพื่อศึกษาในพุทธศาสนา จนได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ และทำหน้าที่เป็นทนายให้กับพระศาสนา นำเสนอการใช้ชีวิตที่มีกัลยาณมิตรและการ

ความเสื่อมเสีย ตั้งแต่เสียชื่อเสียง ทรัพย์สินเงินทอง งานการ ญาติมิตร และคุณงามความดีของตัวเอง พลอยติดเชื้อพาล จากที่เคยเป็นคนดี กลายเป็นคนพาลไปด้วย ดังเช่นเรื่องในอดีตกาล ที่กรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์เป

เรื่องราวเกี่ยวกับช้างมหลามุขที่เคยเป็นช้างดีจนมีโจรกลุ่มหนึ่งมาปรึกษาหารือใกล้ๆ โรงช้าง ทำให้ช้างเข้าใจผิดว่าเป็นการสอนให้เป็นโจร เมื่อพระโพธิสัตว์ทราบเหตุการณ์ จึงนิมนต์สมณพราหมณ์ให้สอนธรรมะแก่ช้างส

8.4 กัลยาณมิตรนำพาชีวิตสู่นิพพาน มนุษย์ทุกคนในโลกล้วนปรารถนาความสุข และกำลังแสวงหาสิ่งที่เป็นสรณะอันแท้จริง ต่างก็ อยากจะรู้เรื่องราวของตัวเองว่าเกิดมาจากไหน มาทำไม อะไรคือเป้าหมายของชีวิต แต่การที่จะ

ทุกคนแสวงหาความสุขและความหมายในชีวิต การรู้จักและคบกับกัลยาณมิตรที่มีธรรมะจะช่วยนำเราไปสู่นิพพาน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า การสมาคมกับสัตบุรุษจะทำให้ชีวิตรุ่งเรือง ขณะที่การอยู่กับอสัตบุรุษอาจนำไปสู่

เมื่อเสร็จภัตกิจ พระพุทธองค์ทรงอนุโมทนา แล้วตรัสว่า “บุคคลไม่รู้คุณแห่งพระพุทธศาสนา และ คุณแห่งพระสงฆ์สาวก เพราะไม่มีปัญญาจักษุ สรรพสัตว์ผู้ไม่มีปัญญาจักษุชื่อว่าเป็นผู้มืดบอด ทรงเทศน์ สอนต่อไปว่า “ดอ

ในพระธรรมเทศนานี้ พระพุทธองค์ทรงสอนเกี่ยวกับคุณค่าของการมีความรู้และปัญญา เช่นเดียวกับการเป็นกัลยาณมิตรที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงชีวิตของผู้อื่น เช่น คำสอนที่อ้างถึงพระสาวกในการเข้าถึงธรรม การมีเพื่อนดี

และชี้ทางให้ผู้ครองเรือนทั้งหลาย ให้มีความพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ หรือหากยังขาดตกบกพร่องในสิ่งใดก็จะ สามารถแนะนำให้เขาเหล่านั้นมุ่งแสวงหาในทางที่ถูกต้อง ทั้งนี้ ในพระไตรปิฎกกล่าวถึงพระพุทธองค์ ได้เคยตรั

เนื้อหาดังกล่าวชี้ให้เห็นถึงความสุขของคฤหัสถ์ที่อิงจากหลักธรรมในพระไตรปิฎก ซึ่งมี 4 ประการหลัก ได้แก่ อัตถิสุข (ความสุขจากการมีทรัพย์), โภคสุข (ความสุขจากการได้จ่ายทรัพย์), ถนนสุข (ความสุขจากการไม่มีห

ความขัดแย้งผลประโยชน์ ทำให้การแสวงหานั้นๆ ยืดเยื้อยาวนาน เกิดเป็นกระบวนการแทรกซ้อน และ ถ่วงเวลาให้ต้องห่างไกลจากความสุขที่แท้จริงไป การแสวงหาความสุขจากการใช้สิ่งของ หรือเครื่องอำนวยความสะดวกสบายในชีวิ

ความขัดแย้งผลประโยชน์ทำให้การแสวงหาความสุขยืดเยื้อ เกิดการสะสมวัตถุ ซึ่งนำมาซึ่งความทุกข์ใจ การใช้ทรัพย์อย่างมีสติช่วยยกระดับจิตใจ ของผู้มีวัตถุสมบูรณ์แต่ห่างไกลผู้คน ส่วนธรรมชาติของบุคคลที่ต้องทำหน้า

ดังนั้น ตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ทรงแบ่งประเภทโดยธรรมชาติของคนในสังคมทุกสังคมไว้ เปรียบเสมือนกับบัว 4 เหล่านั้น กล่าวคือ บัวพ้นน้ำ บัวปริ่มน้ำ บัวใต้น้ำ และบัวที่อยู่ในโคลนตม คนที่เปรียบเสมือนกับบ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแบ่งประเภทของคนในสังคมออกเป็น 4 ประเภท คล้ายบัว พื้นที่ของแต่ละประเภทมีความแตกต่างกัน ตั้งแต่บัวที่จมอยู่ในโคลน จนถึงบัวที่พ้นน้ำ สะท้อนถึงระดับความเข้าใจและศรัทธาในธรรมะ โดยยังช

ในการงาน พูดให้เข้าใจด้วยความมีเหตุผล ดังนั้น หากเราเข้าใจในความแตกต่างของบุคคลทั้งหลายว่า มีจริตและมีอุปนิสัยแตกต่างกัน ย่อมจะทำให้เราสามารถที่จะเตรียมตัวและเตรียมบทธรรมะต่างๆ เพื่อแนะนำ ดังที่ได้จำแ

เนื้อหาวิเคราะห์บทบาทของบุคคลในการทำหน้าที่กัลยาณมิตรผ่านการเข้าใจความแตกต่างระหว่างบุคคลและการสอนในพระพุทธศาสนา ที่ชี้นำหลักปฏิบัติสำหรับสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในสังคม ซึ่งรวมถึงการศึกษาและน้อมนำคำสอน

บทที่ 2 ทักษะการทำหน้าที่กัลยาณมิตรทางกาย หากเราจำแนกคำสอนในพระพุทธศาสนาเป็นแบบกว้างๆ พอให้เป็นเข้าใจได้ง่ายๆ แล้วจะสามารถ แบ่งได้ 2 ระดับ ระดับแรก เป็นคำสอนที่ว่าด้วยเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำว

บทที่ 2 อธิบายถึงการทำหน้าที่กัลยาณมิตรทางกาย โดยแบ่งคำสอนในพระพุทธศาสนาออกเป็น 2 ระดับ คือ โลกียธรรม และ โลกุตตรธรรม จึงมีการศึกษาเกี่ยวกับพฤติกรรมและการแสดงออกของมนุษย์ที่มีส่วนประกอบทั้งร่างกายและจ